Wystąpienie Prezydenta RP podczas stulecia autokefalii Polskiego Autokefaliczngo Kościoła Prawosławnego

Eminencjo, Wielce Błogosławiony Sawo, Prawosławny Metropolito Warszawski i całej Polski,

Dostojni Władykowie,

Czcigodni Świeccy i Szanowni Duchowni Przedstawiciele Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w Polsce,

Wszyscy Dostojni Goście,

Wszyscy Wielce Szanowni Państwo!

Bardzo dziękujemy, przede wszystkim ja dziękuję za ten zaszczyt – możliwość objęcia stulecia autokefalii Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego honorowym prezydenckim patronatem – i dziękuję za przyjęcie zaproszenia do Pałacu Prezydenckiego na to spotkanie z nami w związku z obchodami tego niezwykle doniosłego dla historii Polski i dla nas wszystkich wydarzenia.

Dziękuję też ogromnie za ten przepiękny hymn tak wspaniale nam przed chwilą tutaj odśpiewany – „Gaude Mater Polonia” – tak bardzo znaczący dla nas, Polaków, znaczący stulecia naszej historii; naszej wspólnej historii, przez którą razem żyjemy na tej ziemi, w naszej ojczyźnie, tak bardzo wspólnie dla nas ważnej. Podkreślam tę wagę, dlatego że te sto lat temu otrzymanie tomosu przez Polski Kościół Prawosławny było związane z odzyskaniem przez Polskę niepodległości.

Film - KPRP

Choć kwestia autokefalii Polskiego Kościoła Prawosławnego nie była sprawą nową, bo narodziła się jako idea po spotkaniu duchownych w Pińsku w 1791 roku – kiedy to wtedy powstał pierwszy projekt autokefalii i wtedy noszono się z zamiarem jej uzyskania – ale wydarzenia, które wtedy miały miejsce, wojna, która wkrótce potem się rozpoczęła, zniweczyła te zamiary. Potem Polska – jako państwo – zniknęła z mapy w wyniku działania zaborców.

I rzeczywiście po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku te starania zostały ponowione i one faktycznie zakończyły się uzyskaniem od patriarchatu konstantynopolskiego autokefalii dla Polskiego Kościoła Prawosławnego, dokładnie 13 listopada 1924 roku.

To niezwykle ważne wydarzenie w naszej historii pięknie pokazuje także ten niezwykle patriotyczny ryt i Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, jego duchowieństwa, jego wiernych – wszystkiego, co z tym Kościołem związane – i wszystkiego tego, czego przez lata Rzeczpospolita doświadczyła ze strony Kościoła: bycia z wiernymi, budowania postaw patriotycznych, za co ja – jako Prezydent Rzeczypospolitej – z całego serca i ogromnie dziękuję.

Dziękuję też za wszystkie zaproszenia, które przez lata swojej prezydentury otrzymałem ja, otrzymała moja Małżonka do odwiedzin w różnych miejscach kultu realizowanego przez wierzących Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Stanowicie ogromnie ważną część polskiego społeczeństwa. Ja zawsze to podkreślam, jak ogromne znaczenie ma dla mnie wspólnota w naszym kraju ludzi wierzących, do której ja również – jako rzymski katolik – należę. Ale ta wspólnota ludzi wierzących w Boga, ludzi żyjących w świecie ważnych dla nas wszystkich wartości ma ogromne znaczenie dla budowania postaw i budowania Rzeczypospolitej. Z całego serca za to dziękuję.

Dziękuję też zwłaszcza w ciągu ostatnich lat za opiekę nad wszystkimi wiernymi, którzy przybywają do Polski z Ukrainy, a którzy znaleźli bardzo często ukojenie, utulenie w swoim bólu, w swoim cierpieniu, w swoim żalu właśnie w ramionach Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Dziękuję za to z całego serca i chcę powiedzieć, że z satysfakcją i radością obserwujemy na przestrzeni tych ostatnich lat również i rozwój wspólnoty prawosławnej w Polsce. Życzę – jako Prezydent Rzeczypospolitej – dalszego rozwoju. Życzę budowania wspólnoty w sposób co najmniej tak znakomity, jak to miało miejsce do tej pory.

I ogromnie dziękuję. Dziękuję za tę postawę, dziękuję za to, co Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny wniósł do Rzeczypospolitej, do historii Rzeczypospolitej także w znaczeniu wychowawczym, także w znaczeniu tych pokoleń również i obrońców Rzeczypospolitej, których groby znaczą tak wiele miejsc i w Polsce, i w wielu miejscach na świecie, gdzie – kiedy odwiedzamy z moją Małżonką i z moimi współpracownikami cmentarze, na których leżą polscy żołnierze – widzimy tam groby także i właśnie wiernych Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Dziękuję za to kształtowanie postaw. Dziękuję za to współbudowanie Rzeczypospolitej przez tyle lat – i proszę o jeszcze.

Szczęść Boże!

źródło - KPRP