Oznacza to, że rozpoczęły się prace nad międzynarodowym wpisem seryjnym Europejskich Młynów Papierniczych na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Wspólny wniosek złożyło pięć państw: Polska jako lider wpisu oraz Czechy, Hiszpania, Niemcy i Włochy. Polska może pochwalić się 17 obiektami wpisanymi na listę światowego dziedzictwa UNESCO, w tym 15 kulturowymi i 2 przyrodniczymi.
Młyny papiernicze powstawały w Europie od średniowiecza do XIX stulecia. Do dziś przetrwało ok. 20 historycznych czerpalni papieru.
Do wpisu na Listę informacyjną UNESCO zostały zgłoszone najcenniejsze historyczne młyny papiernicze, które wskazują na wiodącą rolę Europy w przemyśle papieru czerpanego od XVI wieku. Są to młyny w Dusznikach-Zdroju (Polska), Velkych Losinach (Czechy), Capellades (Hiszpania), Homburgu (Niemcy), Niederzwönitz (Niemcy) i Pescii (Włochy).
Pierwsze informacje o istnieniu młyna papierniczego w Dusznikach-Zdroju pochodzą z 1562 r. Dawniej budynek mieścił nie tylko manufakturę papieru, lecz był także siedzibą jej właścicieli, którzy posiadali tytuł szlachecki. Stąd unikatowa architektura papierni jest porównywana do szlacheckiego dworku. Po II wojnie światowej w jej wnętrzach odkryto zespół polichromii na drewnie datowanych na XVII i XVIII wiek. Jedno z malowideł przedstawia biblijną scenę kuszenia Józefa przez żonę Putyfara. Do budynku młyna papierniczego przylega drewniana suszarnia wzniesiona ok. 1749 r. oraz reprezentacyjny pawilon wejściowy z XVII wieku, z mostkiem nadwieszonym nad rzeką Bystrzycą Dusznicką.
Od 1968 r. historyczny młyn jest siedzibą Muzeum Papiernictwa – pomysłodawcy koncepcji międzynarodowego wpisu reliktów dawnego europejskiego papiernictwa na listę UNESCO.
Listę informacyjną UNESCO tworzą obiekty proponowane do wpisu na Listę światowego dziedzictwa UNESCO przez konkretne państwo w okresie 10 lat od daty zgłoszenia. Obecnie na Liście informacyjnej UNESCO znajduje się 5 obiektów zlokalizowanych w Polsce:
Europejskie Młyny Papiernicze (2024);
Modernistyczne Centrum Gdyni (2019);
Gdańsk – miasto wolności i pamięci (2005);
Kanał Augustowski (2006);
Pienińska dolina Dunajca (2006).
źródło: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Yorumlar